معرفی مختصری از مرحوم استاد عبدالباسط محمد عبدالصمد

معرفی مختصری از مرحوم استاد عبدالباسط

استاد عبدالباسط محمد عبدالصمد

استاد عبدالباسط در سال 1927 میلادى در روستاى المزاعزه یکى از توابع شهر ارمنت در استان قنا در جنوب مصر متولد شد. جدّ پدرى او استاد عبدالصمد از مردان باتقوا و از حافظان قرآن و جدّ مادرى او استاد بزرگوار ابو داود صاحب مقام مشهور و معروف در شهر ارمنت بود. پدرش استاد عبدالصمد نیز به تدریس حفظ و تجوید قرآن کریم اشتغال داشت.
این کودک با استعداد به مکتب استاد امیر در ارمنت ملحق شد و استاد به بهترین وجه از او استقبال کرد چرا که آثار مهارت‏هاى قرآنى را (که با شنیدن تلاوت قرآن در شب و روز و صبح و شام براى او حاصل شده بود) در او دیده بود.
استاد عبدالباسط در باره خود گفته است: «سنّم 10 سال بود که حفظ قرآن کریم را به پایان بردم و آیات قرآن مانند نهرى روان از زبانم جارى میشد. پدرم کارمندى در وزارت نقل و انتقال و پدر بزرگم از علما بود. من از ایشان راهنمایى خواستم که قرائتها را چگونه فرا گیرم و آنها مرا به شهر طنطا در شمال مصر راهنمایى کردند تا به دست استاد محمد سلیم علوم قرآن و قرائات را فرا گیرم.
هنگامى که استاد عبد الباسط به سن 12 سالگى رسید از هر شهر و روستا در استان قنا و مخصوصا از جانب اصفون المطاعنه - به کمک استاد سلیم که همه جا از عبدالباسط تعریف مى‏کرد - دعوتهایى به سوى او روانه شد، چرا که گواهى استاد سلیم سبب اطمینان همه مردم بود. 
به مناسبت ولادت زینب کبرى (س) محفلى در مسجد زینبیه برپا شد که بانیان این محفل جمعى از بزرگان و قاریان بنام مانند استاد عبدالفتاح الشعشاعى ،استاد مصطفى اسماعیل،استاد عبدالعظیم زاهر و استاد ابوالعینین شعیشع بودند. پس از گذشت پاسى از شب در حالى که مسجد از محبین آل البیت (ع) موج میزد، یکى از نزدیکان عبدالباسط از مسئولین مجلس اجازه خواست تا این جوان با استعداد 10 دقیقه‏اى را به تلاوت قرآن بپردازد، او اجازه داد و قارى جوان آیاتى از سوره احزاب را در میان این جمعیت تلاوت کرد.
سکوت همه جاى مسجد را فرا گرفت و همه دیده‏ها به این قارى کوچک جلب شد که با جرأت در جایگاه قاریان بزرگ نشسته بود. اما سکوت دقایقى بیش طول نکشید و تبدیل به فریادهایى شد که مسجد را میلرزاند: (الله اکبر) (ربنا یفتح علیک)... و در نتیجه قرائت  به جاى 10 دقیقه به مدت یک ساعت و نیم ادامه پیدا کرد. 

معرفى استاد عبدالباسط به رادیو

با پایان یافتن سال 1951 استاد ضباع از عبدالباسط خواست تا براى قرائت در رادیو اقدام کند. عبدالباسط با توجه به ارتباطش با مردم صعید و نیز به جهت اینکه رادیو یک برنامه خاص و منظّمى را مى‏طلبد مایل بود که این کار را به آینده واگذار کند امّا استاد ضباع، نوارى را که عبدالباسط در روز ولادت زینب کبرى (س) خوانده بود، به هیئت داوران رادیو داد و همگان از اداء قوى و صوت عالى او تعجب کردند و به این ترتیب عبدالباسط به رادیو راه یافت تا یکى از ستارگان درخشنده در آسمان تلاوت باشد.
پس از به دست آوردن این شهرت در طول چند ماه، عبدالباسط ناچار بود که سر پناهى در قاهره بر پا کند و همراه با خانواده‏اش که ایشان را از صعید منتقل کرده بود در جوار فرزند رسول خدا زینب (س) اقامت کند بانویى که مسبّب شهرت و ملحق شدنش به رادیو شده بود و به قول میلیونها نفر از مردم او را چون موهبتى به اسلام و مسلمانان هدیه کرده بود. با ملحق شدن او به رادیو اقبال مردم براى خرید گیرنده‏هاى رادیویى زیاد شد و در اکثر خانه ها گسترش یافت و هر کس در یک روستا یا یک منطقه رادیویى داشت، صداى آن را بلند مى‏کرد تا همسایگان هم صداى او را بشنوند بالاخص در روزهاى شنبه، مضافا به اینکه محافل خارجى او هم به طور مستقیم از طریق رادیو پخش مى‏شد.

بیمارى و وفات

عبدالباسط درروز ۳۰ نوامبر ۱۹۸۸ (۹ آذر ۱۳۶۷) بر اثر بیماری دیابت و سرطان کبد در ۶۳ سالگی درگذشت.